Fancy Fabolous

Ik en Kristel hadden met wat andere meisjes afgesproken om een high tea te doen is het superluxe Mount Nelson hotel. We hebben het allemaal drukdrukdruk(maar we stressen niet, want dat doet niemand in Afrika) dus we hadden al een maand van te voren gereserveerd. Nu is een maand best lang en op de dag zelf bedachten Kristel en ik dat de dames in kwestie de date wel eens vergeten konden zijn. Wat is de telefoon dan toch een goede uitvinding. Totdat het beste apparaat verbinding maakt met maar liefst 5 voicemails. Hmmmm. Zijn ze misschien op een overland trip gegaan en hebben ze nu geen bereik? Hebben ze express hun telefoon uitgezet omdat ze ons eigenlijk helemaal niet aardig vinden? Liggen ze nog te slapen na de heftige party van de avond ervoor? Wanhopig probeerden we nog andere mensen te charteren voor ons uitje. We begonnen bij Stefan. Hij wilde in eerste instantie namelijk al graag mee, maar wij wimpelden hem af met een ‘uhhh ja hmm het is eigenlijk een meidenmiddagje’. Heel begrijpelijk bedankte hij nu dus voor de eer om als tweede keus mee te mogen. Bijna al onze andere vriendjes waren aan het surfen of hadden iets beters te doen dan met ons een kopje thee te gaan drinken. We hebben zelfs even met het idee gespeeld om dan onze landlords uit te nodigen of ja in onze wanhoop desnoods de carrentels mee te vragen. Na wat heen en weer gebel gaven we de hoop maar op. Jammer, we hadden juist zo’n trek in chocola. En even naar de engine rijden en een reep chocola meenemen is toch niet helemaal hetzelfde. Uit pure wanhoop maar een beetje op het balkon gaan hangen, slobberkleren aan en een boekje lezen…

Totdat ik om tien over half drie gebeld werd. Waar we bleven…Kristel en ik snel mijn groene monster ingehold en op naar het Mount Nelson. Nou vielen we misschien al een beetje op door mijn niet zo dure niet zo mooie auto, maar het werd nog erger toen we naar binnen liepen nadat de portier de deur voor ons opgehouden had. Iedereen zag er echt heel netjes uit. Netter dan ik met mijn nikies aan zegmaar. Underdressed is een understatement. Wel een hele leuke middag gehad nog. Mini-sandwiches, chocola(waar het ons allemaal om te doen was) en duizend andere lekkere dingen. Je begrijpt dat dit buffet ook gelijk dienst deed als avondeten.

Een ezel stoot zich geen tweemaal aan dezelfde steen maar twee dagen erna had ik een gelijksoortige situatie. Tim, mn nieuwe huisgenoot, was jarig. Zijn collega’s hadden hem uitgenodigd om wat te gaan drinken met hen en ik ging ook mee. Nou bleek de borrel niet bepaald in het eerste de beste bruine café te zijn maar in het duurste hotel van heel Kaapstad. En jawel, ik liep weer vrolijk op mijn nikies. Gelukkig was Tim er zelf ook niet helemaal op voorbereid en zag hij er ook niet echt million dollar baby uit. Hij werkt bij en real-estate bedrijf en dat bedrijf heeft veel geld dus eigenlijk hadden we beter moeten weten. De toiletten heten er geen toiletten maar restrooms. En dat zou je er ook kunnen doen als je zou willen. Kaptafels met lekkere zitstoelen e.d. Een mooie gelegenheid om een goede deal te maken met de villa-verkopers voor een leuk optrekje in Camps Bay. Dit faalde jammerlijk maar het was erg gezellig. Daardoor vergaten we de tijd een beetje, wat wel een beetje lullig was. 15 man zat namelijk al een halfuur op de birthdayboy te wachten in een restaurant. Daar was het net zo gezellig maar voelde ik me wel meer op mn gemak in mn nikies..